Heel veel mensen hebben een hypotheekakte getekend, waarin een “cláusula suelo” (bodem-clausule) opgenomen werd, zonder te weten wát deze clausule precies inhoudt.
In deze bodem-clausule wordt door de bank de minimum “bodem-rente” vastgesteld, die de klant over de hoofdsom betaalt, ook al is de “Euribor” of andere referentie-index voor de hypotheek lager. Bij een hypotheek waarin deze clausule is opgenomen betaalt men de zogenoemde bodem-rente zélfs wanneer de Euribor of referentie-rente zou dalen. Met andere woorden: de client kan níet van het dalen van de index profiteren, maar als de Euribor of referentie index bóven de bodemrente stijgt, moet de debiteur wél de hogere rente betalen. Omstandigheden die dus altijd ten gunste van de bank zijn en aan client een gebrekkige bescherming bieden tegenover de schommelingen van de Euribor “index”.
Deze clausule wordt normaal gesproken tussen alle andere gegevens van de akte geplaatst, waardoor het de koper van het huis ontgaat, wat er precies staat.
Uitspraak Spaanse Hoge Raad
Deze clausule is in principe wel legaal, maar zij moet van tevoren duidelijk met client afgesproken worden. Derhalve heeft de Spaanse Hoge Raad de volgende uitspraak gedaan: In het geval een bank zijn client niet duidelijk en expliciet genoeg informeert over het bestaan, de werking en de consequenties van deze bodem-clausule, wordt deze clausule nietig verklaard. Het voorlezen door een notaris is niet meer voldoende, zegt de Spaanse Hoge Raad. De bank is nu verplicht om de bodem-clausule duidelijk en transparant te maken.
Er zijn door Spaanse rechtbanken, die het vonnis van het Hoge Raad volgden, al diverse vonnissen uitgesproken, waardoor de banken verplicht werden de geïnde bedragen én de daarop berekende rente terug te betalen, vanaf de datum dat de hypotheekakte werd ondertekend.
Het mag dus duidelijk zijn dat inwinnen van goed advies vòòr ondertekening van dit soort contracten met hypotheekverstrekkers van het grootste belang is.
